Türkçe elden gidiyor !

[yolların sonu]

1965
Karşıma aniden çıkınca ziyadesiyle şaşakaldım.Nasıl bir eda takınacağıma hüküm veremedim.Adeta vecde geldim.Buna mukabil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum.yüzünde beni fevkalade rahatlatan bir tebessüm vardı.Üstümü başımı toparladım,kendinden emin bir sesle ‘akşam-ı şerifleriniz hayrolsun’ dedim.
.
.
.
Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım.Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi.Ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm vardı.Üstüme çeki düzen verdim,kendinden emin bir sesle ‘iyi akşamlar’ dedim.
.
.
.
Karşıma aniden çıkınca fevkalade şaşırdım..Nitekim ne yapacağıma hüküm veremedim,heyecandan ayaklarım titredi.Amma velakin kısa bir süre sonra kendime gelir gibi oldum.Nitekim yüzünde beni ferahlatan bir gülümseme vardı.Üstüme birleşik düzen verdim,kendinden emin bir sesle ‘hayırlı akşamlar dedim.
.
.
.
Abi onu karşımda öyle görünce oha falan oldum yani.Oğlum bu iş basar dedim, fena göçeriz dedim.
Enjoy durumları yani.Ama con con muyum ki ben,
Baktım ki o da bana kesik.Sarıl oğlum dedim, bu manita senin .’’hav ar yu yawrum’’dedim..
.
.
.
2027
‘’Ven ay vaz si hör ,ben çok yani öyle işt birden.Off ,
ay dont nov abi yaa.Ama o da bana öyle baktı ki if so
aşık len bu manita.’’hay beybi ‘’dedim.