Özbekistan

[yolların sonu]

Özbekistan

Başkenti : Taşkent

Önemli Şehirleri : Semerkand, Buhara, Hive Hokand, Andican, Namangan, Karşı, Çizzak, Nevai, Urgenç ve Nukus.

Komşuları : Kuzeyde ve kuzeydoğusunda Kazakistan ve Kırgızistan, güneybatısında Türkmenistan, güney doğusunda Tacikistan ve güneyinde Afganistan’dır.

Dili : Özbek Türkçesi.

Para Birimi : Sum

Önemli Nehirleri : Surhanderya, Şerabad, Çirşik, Zerefşan, Koskaderya ve Sah nehirleridir

İklimi : Ülke genelinde kurak bir kara iklimi hakimdir.

Doğal Kaynakları :Petrol, doğal gaz, kömür, altın, bakır, gümüş, volfram, ve tugsten’dir

Temel Tarımsal Ürünleri :Buğday, pamuk, sebze, meyve ve ipektir

Temel Sanayi Ürünleri :Tarım ve tekstil makinaları, kimyasallar ve metalurjidir.

Yüz Ölçümü: 447,000 kilometrekare

Nüfus: 21.7 milyon, (1992)

Kent Nüfusu (%) : 50

Kırsal Kesim (%) : 50

Nüfus Yoğunluğu : 49 kişi/km2

Özbek (%): 68.7, Rus (%):, Kazak (%): 4.2, Tatar (%): 4.2, Tacik (%): 3.9, Rus (%): 10, Diğer (%): 1.9


Özbek adı, 14. yüzyılda yaşayan Altın Ordu Hanı Özbek’ten gelmektedir. Özbek Han’ın soyundan gelenler, Fergana Vadisi’ndeki Türkleri toparlayarak yeni bir devlet kurmuşlar ve bu devlete Özbek Devleti adını vermişlerdir. Türkler’in Özbekistan’daki varlığı 6. yüzyıla kadar uzanır. Ruslar ise bu bölgeye 18. yüzyılda girmeye başladılar. 1876’da Hokant Hanlığı’nın ilhakı ile Türkmenistan’ın tamamı Rus idaresine geçti. 1917’de Taşkent’te Sovyet idaresinin kurulmasının ardından Buhara ve Hive Hanı 1920’de tahttan indirildi. Ruslar’ın Türkistan’ı cumhuriyetlere bölme uygulamasıyla, 27 Ekim 1924’te Özbekistan SSC kuruldu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından 9 Eylül 1991’de Özbekistan bağımsızlığına kavuştu.